Σε ό, τι κάνεις να είσαι σε "κίνηση"
Σαν
όνειρο
Το
πιο δύσκολο, να ξεκινάς
από
κει που σταμάτησες
Όταν
σταματάς, οι εικόνες μένουν ακίνητες
Ο
χρόνος δράσης γίνεται χρόνος σκέψης
Η
ακίνητη σκέψη, αδιέξοδη ορμή
Ο
έρωτας γίνεται φτέρωμα μόνο
Στο
φως του φεγγαριού
Στο
στήθος σου απάνω
Ασημένια
πληγή.
ανάγερτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου