Μενεξεδί
κοχύλι στης λήθης το αμμουδερό νησί/
ψιχαλιστά
συλλαβίζω τ’ όνομά σου στους γλάρους/
Δεν
έχω χρόνο/
Περιμένω
να γυρίσει ο αγέρας/
Να
χαθεί η θλίψη στη στάχτη της φωτιάς/
Αυγουστιάτικο
μακρόσυρτο λυκόφως καταμεσής του μαύρου νου,/
πως
ξημερώνεις μάτια μου!
ανάγερτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου