Στάση ζωή

foto paint Nikoletta Tomas Moravia

Στάση ζωή και δεν κατέβηκε κανείς/ Απρόσωπα τα πρόσωπα/ Βράδια χλωμά χωρίς γραμμές διακριτές/ Καπνός, ομίχλη/ Είναι η ώρα του συρμού/ Πονά το σώμα/ Αγκυλωτός σταυρός η βούληση/ σε κάθε απότομη στροφή/ σε μια πόλη φάντασμα/ να ζει με αναμνήσεις/

Στο ενδιάμεσο κανείς/ Εγώ, εσύ, ο ελεγκτής και ο δειλός υποκριτής μια συντροφιά/ Προορισμός το τέρμα,/ τα πληγωμένα όνειρα σκιά/ με αντηρίδες την ψευτιά/ μη και καείς στο τέλμα/ Βρισιά,/ όλα, μια βρισιά στο δικαστή/ Η λευτεριά θυσία είναι και θεά/ Το δάκρυ σου, η μοναξιά και τα χαμένα όνειρα,/ μιζέρια/ Βωμός που καίει ολόχρονος η ζωή/ Τα πάθη σου, τα λάθη σου, οι προσδοκίες όλες,/ είναι το χάρισμά σου/ Για να βαδίσεις άνθρωπος,/ αιώνες τώρα,/ μονάχα τη μιζέρια σου αποζητά/ μεσ’ στη φωτιά να ρίξεις/ Μονάχα τη μιζέρια σου/ Είναι δική σου η θεά!/ Σταμάτα πια σαν ιερόσυλος/ να κλαίς μέσα στα τρένα.

ανάγερτος