Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Θεά της άγριας ομορφιάς



















Παρθένο το ξημέρωμα,
στα χείλη σου με βρήκε
να συλλογιέμαι
πως, όλα χάθηκαν
χωρίς εξομολόγηση.
Πλανεύτρα ομορφιά
ηδονικής ψυχής,
πως έσβησες τις αμαρτίες;
Θεά της άγριας ομορφιάς,
της καλοσύνης γέννα
Σε σένα πίστεψα,
στα μάτια σου, στο βλέμμα σου,
στη θεϊκή σου λάμψη.
Πανάρχαια πίστη γήινη,
πως το αντέχεις
το θεϊκό και άπιαστο
πάντα να το προδίδεις;

ανάγερτος



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου