Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

Η πόρτα των αισθήσεων...














H λύτρωση δεν είναι για μένα η άρνηση των εγκοσμίων. Νιώθω το σφιχταγκάλιασμα της ελευθερίας μέσα σ' εκατομμύρια δεσμά ηδονής. Πάντα και πάντα, χύνεις τους δροσερούς κρουνούς του κρασιού σου με τα μύρια χρώματα και μύρα, γεμίζοντας το χωματένιο αυτό ποτήρι ως τα χείλη...Όχι! Ποτέ δεν θα κλείσω την πόρτα των αισθήσεών μου.

Tagore

2 σχόλια:

  1. Kαι των παραισθήσεων θα πρόσθετα
    αγαπητέ Ανάγερτε !!!

    Καλημέρα _

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αισθάνομαι, άρα ζω...
    και φυσικά, ζω για να αισθάνομαι...
    χωρίς υποκατάστατα, μόνο με δόσεις ονείρου και φαντασίας...
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή