Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Αργεί ο αγέρας…
















Γυμνοί κορμοί
εκλιπαρούν τον ουρανό.
Με σώματα και χέρια στεγνά
και με κομμένα πόδια.
Είναι τ’ απόβραδα που ορίζουν τις ζωές,
η αγκαλιά του φεγγαριού,
ο θάνατος της μέρας.
Είναι τα σύννεφα που ξεκινούν
με δάκρυ ν’ αναστήσουν.
Πριν νάναι αργά,
φέρε με το παγούρι το νερό.
Αργεί ο αγέρας…

ανάγερτος



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου