Παρουσιάζει ένα παιδάκι, θύμα του λιμού, ακολουθούμενο από πουλί αρπακτικό.
Tραγική φωτογραφία ομολογουμένως...αποτυπώνει την απανθρωπιά, τη σκληρότητα, τον κυνισμό των ισχυρών προς τους αδύνατους αυτής της γης...τη φαυλότητά και αποκτήνωσή τους μπροστά στον ανθρώπινο πόνο και τη δυστυχία..
το μεγάλο ερώτημα είναι: εμείς τι κάνουμε; κοιτάμε με σφίξιμο ψυχής την απόλυτη ανθρώπινη δυστυχία, σαν... μια από τις χιλιάδες εικόνες που μας βομβαρδίζουν καθημερινά ή κάνουμε κάτι γι' αυτό; μπορούμε να κάνουμε κάτι; ναι ή όχι.. Άποψή μου πως και μπορούμε και πως πρέπει να κάνουμε κάτι. Να δράσουμε… μέσα από πρωτοβουλίες κινητοποίησης του κόσμου, να φωνάξουμε, να διαμαρτυρηθούμε, να κινηθούμε, να σηκωθούμε από τη βολή μας, τον καναπέ μας, να κλείσουμε τις τηλεοράσεις μας, χαρίζοντάς τους τον ψεύτικο παράδεισο που μας μοστράρουν οι επιστήμονες του αποπροσανατολισμού και της αποχαύνωσης. Να δράσουμε, για να δείξουμε σ' αυτούς που πειραματίζονται πάνω στον έλεγχο της βούλησής μας, ότι δεν έχουμε ακόμα μεταλλαχθεί εντελώς· πως παρόλες τις προσπάθειές τους για αποκτήνωσή μας, παραμένουμε ακόμη άνθρωποι· για να δείξουμε σ' εμάς, να αποδείξουμε στους εαυτούς μας πως είμαστε ακόμη ζωντανοί και όχι ζωντανοί νεκροί όπως μας θέλουν · να δείξουμε τέλος, πως τουλάχιστον το πνεύμα μας δεν μπορούν να το σκοτώσουν, γιατί η ανύψωση της ψυχής προς την ελευθερία και την περηφάνια γίνεται όταν πολεμάς ακόμη και για μιαν υπόθεση που την ξέρεις χαμένη...
το μεγάλο ερώτημα είναι: εμείς τι κάνουμε; κοιτάμε με σφίξιμο ψυχής την απόλυτη ανθρώπινη δυστυχία, σαν... μια από τις χιλιάδες εικόνες που μας βομβαρδίζουν καθημερινά ή κάνουμε κάτι γι' αυτό; μπορούμε να κάνουμε κάτι; ναι ή όχι.. Άποψή μου πως και μπορούμε και πως πρέπει να κάνουμε κάτι. Να δράσουμε… μέσα από πρωτοβουλίες κινητοποίησης του κόσμου, να φωνάξουμε, να διαμαρτυρηθούμε, να κινηθούμε, να σηκωθούμε από τη βολή μας, τον καναπέ μας, να κλείσουμε τις τηλεοράσεις μας, χαρίζοντάς τους τον ψεύτικο παράδεισο που μας μοστράρουν οι επιστήμονες του αποπροσανατολισμού και της αποχαύνωσης. Να δράσουμε, για να δείξουμε σ' αυτούς που πειραματίζονται πάνω στον έλεγχο της βούλησής μας, ότι δεν έχουμε ακόμα μεταλλαχθεί εντελώς· πως παρόλες τις προσπάθειές τους για αποκτήνωσή μας, παραμένουμε ακόμη άνθρωποι· για να δείξουμε σ' εμάς, να αποδείξουμε στους εαυτούς μας πως είμαστε ακόμη ζωντανοί και όχι ζωντανοί νεκροί όπως μας θέλουν · να δείξουμε τέλος, πως τουλάχιστον το πνεύμα μας δεν μπορούν να το σκοτώσουν, γιατί η ανύψωση της ψυχής προς την ελευθερία και την περηφάνια γίνεται όταν πολεμάς ακόμη και για μιαν υπόθεση που την ξέρεις χαμένη...
ανάγερτος
Η φωτογραφία έχει αναρτηθεί από την φίλη μου Μάρη Τσαμακίδου Παπαποστόλου στην σελίδα της στο f/b, έχει δε σχολιασθεί από εμένα με τις ίδιες ακριβώς σκέψεις.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ Μάρη για το έναυσμα που μου έδωσες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου